Hayata Dair

Dünya çekti başına  yorgan Gece oldu dertlere derman Sessizlikte bağrışır nice gönüller Ve yine sessizlikte ağlaşır nice gözler Bir avunma vaktidir gece Bir sığınma vakti Yaradana Belki de dem çekme vakti gönülden Ve biraz da nem gelme vaktidir gözden Hırçınlığına zincir vuran dil Susar, sustukça kalp konuşur Açılır lal olan tomurcuk gönüller Geceler  biraz da gül vaktidir

Takılmışız dünyanın arkasına gidiyoruz işte Sesini duyan yok... Afili gülüşler mi dersin oyalandıran seni? Hayır, hayır yoksa bir çelimsiz yürek mi? Yoksa bir aşılmaz gece sanrısı mı? Söylesene  nedir seni oyalandıran? Bir Anka kuşunun kırık kanadı mı yoksa? Belki de üç kuruşluk hayatlar... Belki de bitmeyen hırslar... Hiç geçmeyeceğini sandığın ızdıraplar belki de Belki de sadece sen Evet sadece sen Kır zincirlerini, rahatla Seni bekleyen biri var Seni hiç bırakmayan,  Sana hiç küsmeyen, Seni koruyup kollayan, Seni hep affeden, Seni senden çok seven, Ve seni hep bekleyen Evet seni hep bekleyen biri var. ALLAH

   Bir düşünce çığlıkları mıydı bilmiyorum gönlümde yankılanan Sedânın aksiyle bitap olan göğüs kafesim yerinde yoktu Bir canhıraş seğirmeyle can buldu yüreğim, ardından yine o siyah karanfil dehlizlerinde savruluşum Ebedi vuslat ararken ebedi firakim tercüman oldu deruni duygularıma Bir de baktım ki dehlizler bana ışık olmuş Dehlizler bana hayat.