DEHLİZDE HAYAT

-
  

Bir düşünce çığlıkları mıydı
bilmiyorum gönlümde yankılanan

Sedânın aksiyle bitap olan göğüs
kafesim yerinde yoktu

Bir canhıraş seğirmeyle can buldu
yüreğim, ardından yine o siyah
karanfil dehlizlerinde savruluşum

Ebedi vuslat ararken ebedi firakim
tercüman oldu deruni
duygularıma

Bir de baktım ki dehlizler bana
ışık olmuş
Dehlizler bana hayat.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kalp

-
  "Off, off" deyip dertlenme, hele otur şuraya. Dinle gözlerini, yüreğini, kendini. Kalp ülkesi diyorum ben dünyaya, kalbe değer verenler için... Bak şunlar papatya, menekşe, gül. Nasıl da güzeller değil mi? Bak şuracıkta da küçücük bir kalp var. İçinde merhamet var, rahmet var. Allah'tan bahşedilmiş güzellikler var. Bak kendine, kendin ne diyor? Ümit kesme, ümit kesmek şeytan işi. Yılma, yıkılma, koş, durma, hedefine odaklan. Hani diyor ya Üstad: Tohum saç bitmezse toprak utansın Hedefe varmayan mızrak utansın Hey gidi küheylan koşmana bak sen Çatlarsan, doğuran kıstak utansın Evet, durma, kendine gel, aş kendini, cesaretini topla, koş, pes etme. Güzellikler, iyilikler seni bekliyor. Haydi. Eline kitap al, oku. Düşün, araştır, keşfet, tabiatı keşfet, kendini keşfet. Kuşlar, çiçekler, böcekler, insanlar seni bekliyor. Haydi, gülümse hayata, gülümse dertlere. Dert içinde şifa var, unutma!
Devamı

Bişnev

-
                     Bişnev! Dinle! Dinle ney'den kendini, dinle ney'den âlemi! Bu uzun yolda "dinle" diyor Mevlana. Kendini başkasını, dünyayı ahireti, eşyayı, börtü böceği, sesi sessizliği, yaşlıyı genci, acıyı mutluluğu, güzeli çirkini.  Dinle ki bak ne diyor, tüm bu var olanlar!  Bir bak, bir düşün, bir dinle! Sus, sadece dinle! Dinlemek için susmak gerek ey can unutma! "Dinle, neyden kim hikâyet etmede Ayrılıklardan şikâyet etmede"                                 Mevlana Seni "kalu bela"dan aldılar, dünyaya gönderdiler.  Sen gurbettesin. Senin asıl vatanın neresi bilir misin?  Kendini bildiğin, Rabbini bulduğun yer.  İşte o yer senin mekânın.  Koş durma kendini bul, orada!
Devamı

Sana mı Kaldı

-
Hani demiştim ya: "Neredesin ey can? Gönül mülküm tarümar, dilim bizar, didelerim giryan, yok mudur Efendim halime ferman?  Ferman geldi gönlümün şâhından, kapısında  bende olan şu serseriye.  Dedi ki: "Ey can, bilmez misin Aşk insanı deli eder, zelil eder, bilmez misin Aşk'a boyun eğen veli olur, ne diye şikayet edersin Aşk'tan?  Ne diye dilden dile gezersin, hiç mi utanmazsın, hiç mi uslanmazsın? En küçük bir dertte yolunu şaşırır, Aşk'ı unutursun. Âşıklar "âh" ile teselli olur, âşıklar "eyvallah" diyerek huzur bulur?  Gezme bu âlemlerde âşığım diye. Kelebek misali yanamamışsan Aşk için,  canından geçememişsen henüz, âşık değilsin. Toysun, cahilsin, elemi kana kana içemiyorsun, hırslarından hicret edemiyorsun, sen daha kendinden göç edemiyorsun.  'Derman arardım derdime, derdim bana derman imiş' diyemiyorsun. Sana mı  kaldı âşıklık nâdân? Onca Aşk şehidi varken, onca vuslat yolcusu varken evet sana mı kaldı åşıklık nådân?" Evet, ...
Devamı