Kül Olmadan Kul Olunmaz

-

 

"Aşk imiş her ne var âlemde

İlim bir kîl ü kål imiş ancak"

Diyen Fuzuli aşkı ne de güzel anlatmış. Ona göre ålemde ne varsa her şeyin kaynağı aşk. Kainatın yaratılışı, ålemlerin var oluşu hep aşk ile. 

Peki bu aşk nedir, nasıl bir şeydir acaba, diye düşünülebilir. 

Aşkın tarifi zordur elbet. Çünkü onu ancak yaşayanlar hakkıyla bilebilir. Çeşit çeşit meyvelerin var olduğunu insanlar bilir. Peki diyelim ki bir çileği bir insan hiç tatmadıysa onu nasıl anlatsın ki?  Sadece yüzeysel bir anlatışla ve anlayışla anlatabilir değil mi?  İşte aşk da böyledir işte. Aşkı ancak âşıklar anlatır. Fakat onlar kâm ile değil hâl ile anlatır. 

İşte onlardan birkaç örnek:

Nemrud'un öfkesiyle ateşe atılan İbrahim'in  gönlündeki teslimiyet ve sükûnete biz AŞK diyoruz.

Kızgın kumların üzerinde eli kolu bağlı bir şekilde Ehad Ehad diyen o mübarek Bilal-i Habeş'in tevhid çığlıklarına biz AŞK diyoruz. 

Yusuf için kendinden geçen Züleyha'yı sevda odunda yakıp kül eden ve sonra da Rabbine kul eden sevdaya biz AŞK diyoruz.

Enel-Hak diyerek kül olan Hallac'ın zerrelerinin Allah lafzıyla yere göğe savrulmasına biz AŞK diyoruz.

Her yerde Leyla'yı gören Mecnun'a, vakti gelince her yerde Allah'ı gösteren sevdaya biz AŞK diyoruz.

Kül olmadan kul olunmaz.

Söyle bana ey yolcu, sen bunların hangisini yaşadın ki âşıklık iddiasındasın?

Maviay

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kalp

-
  "Off, off" deyip dertlenme, hele otur şuraya. Dinle gözlerini, yüreğini, kendini. Kalp ülkesi diyorum ben dünyaya, kalbe değer verenler için... Bak şunlar papatya, menekşe, gül. Nasıl da güzeller değil mi? Bak şuracıkta da küçücük bir kalp var. İçinde merhamet var, rahmet var. Allah'tan bahşedilmiş güzellikler var. Bak kendine, kendin ne diyor? Ümit kesme, ümit kesmek şeytan işi. Yılma, yıkılma, koş, durma, hedefine odaklan. Hani diyor ya Üstad: Tohum saç bitmezse toprak utansın Hedefe varmayan mızrak utansın Hey gidi küheylan koşmana bak sen Çatlarsan, doğuran kıstak utansın Evet, durma, kendine gel, aş kendini, cesaretini topla, koş, pes etme. Güzellikler, iyilikler seni bekliyor. Haydi. Eline kitap al, oku. Düşün, araştır, keşfet, tabiatı keşfet, kendini keşfet. Kuşlar, çiçekler, böcekler, insanlar seni bekliyor. Haydi, gülümse hayata, gülümse dertlere. Dert içinde şifa var, unutma!
Devamı

Bişnev

-
                     Bişnev! Dinle! Dinle ney'den kendini, dinle ney'den âlemi! Bu uzun yolda "dinle" diyor Mevlana. Kendini başkasını, dünyayı ahireti, eşyayı, börtü böceği, sesi sessizliği, yaşlıyı genci, acıyı mutluluğu, güzeli çirkini.  Dinle ki bak ne diyor, tüm bu var olanlar!  Bir bak, bir düşün, bir dinle! Sus, sadece dinle! Dinlemek için susmak gerek ey can unutma! "Dinle, neyden kim hikâyet etmede Ayrılıklardan şikâyet etmede"                                 Mevlana Seni "kalu bela"dan aldılar, dünyaya gönderdiler.  Sen gurbettesin. Senin asıl vatanın neresi bilir misin?  Kendini bildiğin, Rabbini bulduğun yer.  İşte o yer senin mekânın.  Koş durma kendini bul, orada!
Devamı

Sana mı Kaldı

-
Hani demiştim ya: "Neredesin ey can? Gönül mülküm tarümar, dilim bizar, didelerim giryan, yok mudur Efendim halime ferman?  Ferman geldi gönlümün şâhından, kapısında  bende olan şu serseriye.  Dedi ki: "Ey can, bilmez misin Aşk insanı deli eder, zelil eder, bilmez misin Aşk'a boyun eğen veli olur, ne diye şikayet edersin Aşk'tan?  Ne diye dilden dile gezersin, hiç mi utanmazsın, hiç mi uslanmazsın? En küçük bir dertte yolunu şaşırır, Aşk'ı unutursun. Âşıklar "âh" ile teselli olur, âşıklar "eyvallah" diyerek huzur bulur?  Gezme bu âlemlerde âşığım diye. Kelebek misali yanamamışsan Aşk için,  canından geçememişsen henüz, âşık değilsin. Toysun, cahilsin, elemi kana kana içemiyorsun, hırslarından hicret edemiyorsun, sen daha kendinden göç edemiyorsun.  'Derman arardım derdime, derdim bana derman imiş' diyemiyorsun. Sana mı  kaldı âşıklık nâdân? Onca Aşk şehidi varken, onca vuslat yolcusu varken evet sana mı kaldı åşıklık nådân?" Evet, ...
Devamı